Buka
Moderator
Liczba postów : 16
 | | Temat: Wielkie Księstwo Elecer - opis Pon Sie 26, 2013 4:05 pm | |
| WELKIE KSIĘSTWO ELECER
Kraj o niskim rozwoju technologicznym.
Wygląd – lesisty, mało zaludniony, położony w górach niewielki kraik z wąskim dostępem do morza. Klimat jest tu dość chłodny i wilgotny.
Ustrój – monarchia bez monarchy. Ostatni król został zdetronizowany i wygnany z kraju, od kilku lat teoretycznie trwają bezskuteczne poszukiwania następców, a konkretnie gałęzi dynastii, która żyje poza państwem. Tymczasowo Księstwem rządzi namiestnik – Leca.
Naród – Elecerzy są narodem, którego protoplastami byli wymieszani z autochtonicznymi góralami wygnańcy z Oprii. Nie posługują się jednak opryjskim alfabetem runicznym.
Język – mieszanka opryjskiego i taraskiego. Elecerzy są w stanie zrozumieć Opryjczyków, lecz nie odwrotnie. Niewiele osób w kraju zna Jednomowę.
Ogólnie – państwo nazywane jest też „Niewidzialnym” lub „Ukrytym” z uwagi na jego trudnodostępne położenie oraz fakt, iż na skutek pewnego kataklizmu magicznego, kraj zniknął na ponad dwieście lat. Nie tylko nie było go na mapach świata, ale także nie był widzialny w sensie fizycznym. Państwo nie istniało przez dwa wieki, a kiedy z powrotem się pojawiło – okazało się, że przez cały czas trwało w pewnym postępowym „zamrożeniu”. Konkretnie – nic się w nim nie zmieniło przez te dwieście ostatnich lat.
Poruszanie się po kraju jest bardzo utrudnione, szczególnie zimą. Dłuższe odległości najlepiej pokonywać koleją, gdyż sieć elecerskich dróg jest wątpliwej jakości. Na wsi w pewne miejsca niezwykle trudno się dostać, a w czasie roztopów lub po ulewnym deszczu, gdy strumienie występują z brzegów, dotarcie do niektórych rejonów staje się właściwie niemożliwe.
Najlepiej rozwinięty jest wschód państwa. Tam większość lasów została wykarczowana pod uprawę roli, tam też znajduje się znaczna część fabryk oraz usytuowana jest stolica – Centerra.
W zecerskich lasach zachowało się wiele przykładów naturalnej flory i fauny, które mogą okazać się być zabójcze dla osób nieostrożnych i nieobeznanych z przyrodą Eleceru.
Sami Elecerzy są wytrzymałymi, szorstkimi w obyciu ludźmi, których sympatię bardzo trudno sobie zaskarbić. Nie przepadają za obcokrajowcami i nie lubią przyjmować obcych wpływów. Ta niechęć przejawia się szczególnie w warstwie językowej, w której zapożyczenia są rzadkością.
Kultura – ciekawym elementem elecerskiej kultury są liczne górskie zakony kontemplacyjne. Budowane w trudnodostępnych miejscach klasztory zamieszkują najróżniejsi mnisi. Najsłynniejsi są niemowi, oczekujący w absolutnym milczeniu na koniec świata, który nadejdzie wraz z powrotem Przybyszów.
Godna uwagi jest też elecerska religia, oparta na wierze w uśpionego Boga Ziemi, którego nie należy budzić, gdyż wtedy jego gniew ściągnie na świat katastrofę. Kwestią sporną zostaje nadal to, czy Zniknięcie było wynikiem takiego właśnie napadu furii.
Gospodarka – opiera się głównie na eksporcie drewna i produktów leśnych.
Całkiem popularne są też wyprawy do Elecoru na obozy przetrwania. Szczególnie celują w nich znudzeni, spragnieni wrażeń obywatele Apohenum.
Historia – księstwo, które nigdy nie stało się królestwem, założył ród Elecerów. Praktycznie do zniknięcia Elecer był częścią Królestwa Opryjczyków. Zniknięcie nastąpiło w wyniku wybuchu magicznego, który był częścią działań wojennych w czasie powstania elecerskiego. Nie wiadomo, co dokładnie się wtedy wydarzyło, ale najprawdopodobniej doszło do skumulowania zbyt wielkiej energii czarodziejskiej i jakieś potężne zaklęcie utraciło stabilność. Obecnie Księstwo jest niezależne, gdyż Opryjczykom nie zależy na tak zacofanym kraju, na którego unowocześnianie trzeba by wydać niesamowite pieniądze. | |
|
